Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΖΙΛ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΖΙΛ

Απόσπασμα από το πρώτο βιβλίο "Η Δύναμη της Ριζικής Συγχώρεσης" από τον Colin C. Tipping.


Μόλις αντίκρισα την αδελφή μου στο αεροδρόμιο, κατάλαβα ότι κάτι συνέβαινε. Φαινόταν να υποφέρει. Η Τζίλ είχε ταξιδέψει με το αεροπλάνο από την Αγγλία μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τον αδελφό μου τον Τζον, ο οποίος έπρεπε να κάνει μια στάση εδώ επιστρέφοντας στο σπίτι του στην Αυστραλία. Η Τζίλ είχε επιλέξει να τον συνοδέψει, για να μας επισκεφθεί. τη γυναίκα μου Ιωάννα, και μένα, για δύο εβδομάδες. Μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο σπίτι μας, η Τζίλ μου ανακοίνωσε :“Κόλιν, ο Τζεφ και εγώ ίσως να χωρίσουμε.”

Ξαφνιάστηκα. Πάντα πίστευα ότι ο Τζεφ και η αδερφή μου ήταν ευτυχισμένοι με το γάμο τους, εδώ και έξι χρόνια.
Και οι δύο έρχονταν από άλλο γάμο, αλλά αυτή η σχέση φαινόταν ισχυρή.
“Τι συμβαίνει ;” ρώτησα.
“Είναι αρκετά περίεργο, και εγώ πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω,” είπε, "αλλά ο Τζεφ συμπεριφέρεται πραγματικά παράξενα, και δεν μπορώ να το αντέξω περισσότερο. Φτάσαμε στο σημείο στο οποίο δεν μπορούμε πλέον να μιλήσουμε, και αυτό με σκοτώνει. Έχει φύγει εντελώς μακριά από μένα και λέει ότι είναι δικό μου το λάθος.”
“Πες μου περισσότερα”, είπα.
"Θυμάστε την μεγαλύτερη κόρη του Τζεφ, την Λωρραίν;" ρώτησε ηΤζίλ. Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.
"Ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν από ένα χρόνο. Από τότε, η ίδια και ο Τζεφ έχουν αναπτύξει μία πραγματικά περίεργη σχέση. Κάθε φορά που του τηλεφωνεί, ο Τζεφ την  μιλάει χαϊδευτικά , αποκαλώντας την "την αγάπη του", και περνάει ώρες μιλώντας μαζί της με χαμηλή φωνή. Θα νομίζουν ότι είναι εραστές – όχι πατέρα και κόρη. Όποτε έρχεται στο σπίτι, κλείνονται σε μια βαθιά και σιωπηλή συζήτηση  αποκλείοντας όλους τους άλλους - ειδικά εμένα. Δύσκολα μπορώ να το αντέξω. Νιώθω τελείως αποκλεισμένη και αγνοημένη. "
Συνέχισε να μιλάει, με περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την περίεργη οικογενειακή δυναμική που είχε αναπτυχθεί.
Η Ιωάννα και εγώ ακούγαμε με προσήλωση. Κάναμε προτάσεις για το πώς θα μπορούσε να μιλήσει μαζί του για τη συμπεριφορά του και είπαμε  γενικότητες για να βρούμε έναν τρόπο να διορθωθούν τα πράγματα, όπως θα έκαναν οποιοιδήποτε αδέλφια που ενδιαφέρονται.
Ο Τζον βοηθούσε επίσης και έλεγε που και που την άποψη του για την κατάσταση .
Αυτό που φαινόταν περίεργο και ύποπτο για μένα, ήταν η ασυνήθιστη συμπεριφορά του Τζεφ.
Ήξερα ότι ο Τζεφ λάτρευε της κόρες του και σίγουρα ήταν αρκετά εξαρτημένος για να χρειάζεται την επιβεβαίωση και την αγάπη τους, αλλά ποτέ δεν τον είχα δει να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που περιέγραφε η Τζίλ. 
Τον είχα δει πάντα καλοσυνάτος και στοργικός με τη γυναίκα του.

 Η συνομιλία συνεχίστηκε όλη την επόμενη ημέρα. Άρχισα να σκέφτομαι  τι θα μπορούσε να συμβεί από την άποψη της Ριζικής Συγχώρεσης, αλλά αποφάσισα να μην το αναφέρω - τουλάχιστον όχι προς το παρών.
Είχε πάρα πολύ εμπλακεί στο δράμα που ζούσε για να ακούσει, ίσως επίσης να είχε συνηθήσει να είναι το θύμα της κατάστασης.
Ωστόσο, τη δεύτερη μέρα, αποφάσισα ότι ήταν καιρός να δοκιμάσω την προσέγγιση της Ριζικής Συγχώρεσης.
Ξεκίνησα : "Τζίλ, είσαι πρόθυμη να προσπαθήσουμε να δούμε αυτή την κατάσταση με μια διαφορετική ματιά ;"
"Τι εννοείς ;" ρώτησε.
"Λοιπόν," άρχισα. "Κατ 'αρχάς, επίτρεψε μου να σου πω ότι τίποτα από αυτά που θα πω δεν ακυρώνει την ιστορία σου. Νομίζω ότι συνέβη ακριβώς όπως λες. Αλλά θέλω να σου δώσω μια ένδειξη το τι μπορεί να συμβαίνει κάτω από τα φαινόμενα.

"Τι θέλεις να πεις : “κάτω από τα φαινόμενα”, ρώτησε η Τζίλ, κοιτάζοντας με καχύποπτα.
"Λοιπόν, είναι πολύ φυσικό να πιστεύουμε ότι τα πάντα γύρω μας είναι η μόνη πραγματικότητα” εξήγησα, "αλλά ίσως υπάρχει πολύ περισσότερο κάτω από αυτή την πραγματικότητα."
"Πάρε την κατάστασή σου. Εσύ και ο Τζεφ έχετε αυτό το δράμα που εκτυλίσσεται μεταξύ σας. Αυτό είναι σαφές. Αλλά αν κάτω από το δράμα, κάτι πνευματικής φύσεως συνέβαινε - ίδιοι άνθρωποι και ίδια γεγονότα - αλλά με εντελώς διαφορετικό νόημα ; Και αν οι δύο ψυχές σας χόρευαν τον ίδιο χορό, αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό σκοπό ; Και αν ο χορός ήταν ένας θεραπευτικός χορός ; Και αν μπορούσες να δεις αυτό ως μια ευκαιρία για να θεραπευτείς και να μεγαλώσεις ; Θα ήταν μια πολύ διαφορετική ερμηνεία, έτσι δεν είναι;"

Αυτή και ο Τζον με κοίταξαν σαν να μιλούσα μια ξένη γλώσσα. Αποφάσισα να παρακάμψω την εξήγηση και να πάω κατευθείαν στην εμπειρία.
"Κοιτάζοντας πίσω τους τρεις τελευταίους μήνες, Τζίλ”, συνέχισα, “Πώς αισθάνθηκες κυρίως όταν είδες τον Τζεφ να συμπεριφέρεται με τόση αγάπη για την κόρη του, Λωρραίν ;"
" Οργή κυρίως ​​”, είπε, εξακολουθώντας να σκέφτεται γι 'αυτό. “και απογοήτευση”, συνέχισε - και μετά από μια μεγάλη παύση, " θλίψη επίσης. Νιώθω πραγματικά λυπημένη." Δάκρυα πλημμύρισαν στα μάτια της. “Νιώθω τόσο μόνη και δίχως αγάπη”, είπε και άρχισε να κλαίει με σιωπηλούς λυγμούς . "Δεν θα με πείραζε αν δεν μπορούσε να δείξει αγάπη, αλλά μπορεί, και το κάνει, αλλά μόνο μαζί της !”
Άρχισε να κλαίει με αναφιλητά , για πρώτη φορά από την άφιξή της. Είχε μερικά δάκρυα πριν, αλλά δεν είχε πραγματικά αφήσει τον εαυτό της ελεύθερο να κλάψει. Τώρα, επιτέλους, αφέθηκε Ήμουν χαρούμενος που η Τζίλ μπόρεσε να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματά της τόσο γρήγορα.
Δέκα ολόκληρα λεπτά πέρασαν προτού τα δάκρυα της να υποχωρήσουν και ένιωσα ότι μπορούσα να συνεχίσω να μιλάω.

Εκείνη τη στιγμή, ρώτησα: "Τζίλ, μπορείς να θυμηθείς αν ήδη αισθάνθηκες με αυτόν τον τρόπο, όταν ήσουνα μικρό κορίτσι ;" Χωρίς δισταγμό, είπε, "Ναι" χωρίς να θυμάται πότε ακριβώς, γι 'αυτό της ζήτησα να πει λεπτομέρειες. Της πήρε λίγο χρόνο για να απαντήσει.
“Ούτε ο μπαμπάς δεν με αγαπούσε !” είπε. Τελικά ξέσπασε "Ήθελα να μ' αγαπάει, αλλά δεν μ' αγαπούσε. Νόμιζα ότι δεν μπορούσε να αγαπήσει κανέναν ! Στη συνέχεια ήρθε η Λωρραίν σας,
Κόλιν. Την συμπάθησε. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούσε να με αγαπάει εμένα ! μα το Θεό! " Χτύπησε τη γροθιά της σκληρά στο τραπέζι φωνάζοντας αυτά τα λόγια και ξέσπασε σε ακόμα πιο ανεξέλεγκτούς λυγμούς.
Η Τζίλ αναφερόταν στην μεγαλύτερη κόρη μου. Συμπτωματικά, ή μάλλον, συγχρονισμός, η κόρη μου και η κόρη του Τζεφ λέγονται και οι δύο Λωρραίν.
Το να κλάψει έκανε καλό στην Τζίλ. Τα δάκρυα την λύτρωσαν και μπορεί να ήταν ένα σημείο καμπής γι' αυτήν.
Η πραγματική επανάσταση δεν θα αργήσει , σκέφτηκα.

"Πες μου για το περιστατικό με τη Λωρραίν και τον μπαμπά." Είπα.
"Λοιπόν," δήλωσε η Τζιλ, ενώ επανακτούσε την ψυχραιμία της. “Ένιωθα πάντα ότι ο μπαμπάς δεν με αγαπάει και παρακαλούσα πραγματικά για την αγάπη του. Ποτέ δεν μου κρατούσε από το χέρι, και δεν με έπαιρνε στην αγκαλιά του πολύ συχνά. Πάντα ένιωθα πως πρέπει να υπάρχει κάτι λάθος με μένα. Όταν έγινα μεγαλύτερη, η μαμά μου είπε πως δεν πίστευε ότι ο μπαμπάς ήταν σε θέση να αγαπάει κανέναν, ούτε καν αυτήν. Εκείνη την εποχή, είχα συμφιλιωθεί με αυτό. Είχα βγάλει το συμπέρασμα ότι δεν ήταν πραγματικά σε θέση να αγαπάει κανέναν, τότε δεν ήταν δικό μου λάθος που δεν με αγαπούσε. Δεν ήταν κακός πατέρας. Δεν μπορούσε να αγαπά. Λυπόμουν γι' αυτόν. "
Έκλαψε λίγο περισσότερο, με την ησυχία της. “Θυμάμαι μια συγκεκριμένη μέρα στο σπίτι σας." συνέχισε. "Η κόρη σας η Λωρραίν ήταν περίπου τεσσάρων ή πέντε ετών. Η μαμά και ο μπαμπάς
έμεναν στο σπίτι μου, και όλοι μαζί ήρθαμε στο σπίτι σας. Είδα την Λωρραίν σας να πάρει το χέρι του μπαμπά. Είπε "Έλα, παππού. Θα ήθελα να σου δείξω τον κήπο και όλα τα λουλούδια μου."Ήταν σαν ζυμάρι στα χέρια της. Τον οδήγησε παντού τριγύρω και μιλούσε ακατάπαυστα, δείχνοντάς του όλα τα λουλούδια.
Τον μάγεψε. Κοίταγα από το παράθυρο όλη την ώρα. Όταν επέστρεψαν, την πήρε στα γόνατά του, είχε διάθεση για παιχνίδι και ήταν χαρούμενος, όπως δεν τον είχα δει ποτέ. Αισθάνθηκα απόγνωση. Είναι ικανός να αγαπήσει, τελικά, σκέφτηκα. Εάν μπορούσε να αγαπήσει την Λωρραίν, τότε γιατί όχι εμένα ; "Τα τελευταία λόγια της βγήκαν σαν ψίθυρος που ακολουθήθηκαν από μεγάλοι, και βαθιοί λυγμοί 'όλο πόνο και θλίψη -  δάκρυα που είχε κρατήσει πολλά χρόνια.

Νόμιζα ότι είχε κάνει αρκετά για τώρα, και πρότεινα να κάνουμε λίγο τσάι.
Προφανώς, η συμπεριφορά του Τζεφ είχε ασυνείδητα σχεδιαστεί για να υποστηρίζει την Τζιλ στην επούλωση της σχέση με τον πατέρα της. Αν μπορούσε να το δει και να αναγνωρίσει την τελειότητα στην συμπεριφορά του Τζεφ, θα μπορούσε να θεραπεύσει τον πόνο της - και η συμπεριφορά του Τζεφ σίγουρα θα σταματούσε. Ωστόσο,
δεν ήμουν σίγουρος πώς να το εξηγήσω αυτό στην Τζιλ με έναν τρόπο που θα μπορούσε να καταλάβει εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω. Σκόνταψε μόνη της στην απάντηση.

Αργότερα την ίδια μέρα με ρώτησε: "Κόλιν, δεν νομίζεις ότι είναι περίεργο το γεγονός ότι η κόρη του Τζεφ και η κόρη σου έχουν τόσο το ίδιο όνομα ; Πιστεύεις ότι υπάρχει μια σχέση ;"
Γέλασα και απάντησα : “Απολύτως. Και δεν είναι η μόνη. Μπορείς να δεις και άλλες ομοιότητες μεταξύ των περιπτώσεων ; "
 "Νομίζω πως και οι δύο πήραν αυτό που δεν φαίνεται να είμαι σε θέση να πάρω από τους άνδρες στη ζωή μου. " αποκρίθηκε.
"Τι;" Ρώτησα.
"Την αγάπη," είπε σ' έναν ψίθυρο.
"Έλα," παρότρυνα απαλά.
"Η δική σας Λωρραίν  κατάφερε να πάρει την αγάπη του πατέρα μου που δεν μπορούσα εγώ η ίδια. Και η Λωρραίν του Τζεφ, λαμβάνει όλη την αγάπη που θέλει από τον πατέρα της, αλλά εις βάρος μου. Ω Θεέ μου!"  φώναξε. Πραγματικά άρχιζε να καταλαβαίνει τώρα.

 

"Μα γιατί; Δεν καταλαβαίνω γιατί. Είναι λίγο τρομακτικό ! Τι συμβαίνει ;" ρώτησε με πανικό.
Ήταν καιρός να βάλει τα κομμάτια μαζί για εκείνη. "Επέτρεψε μου να σου εξηγήσω τι ακριβώς συνέβη και πώς επηρεάζεται η ζωή σας μέχρι τώρα”, είπα.
"Όταν ήσουν μικρό κορίτσι, αισθάνθηκες εγκαταλειμμένη και ότι δεν αγαπιέσαι από τον μπαμπά. Έτσι κατέληξες στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υπάρχει κάτι λάθος με σένα, ότι δεν αξίζεις πραγματικά να αγαπηθείς, και δεν είσαι αρκετή. Αυτή η πεποίθηση είναι βαθιά ριζωμένη στο υποσυνείδητο σου και, στη συνέχεια, όταν επρόκειτο για συναισθηματικές σχέσεις, κατευθύνει τη ζωή σου.

"Σαν παιδί, ο πόνος σου να μην μπορείς να πάρεις την αγάπη του μπαμπά ήταν περισσότερο από ό, τι μπορούσες να αντέξεις, έτσι ώστε τον έπνιξες. Αργότερα, όταν άρχισες να συνειδητοποιείς ότι ο πατέρας σου δεν ήταν από τη φύση του ένας στοργικός άνθρωπος και πιθανώς δεν μπορούσε αγαπάει κανέναν, άρχισες να αισθάνεσαι καλύτερα γι 'αυτό, και έτσι ο πόνος σου παρέμεινε αδρανής.
Στη συνέχεια ήρθε η βόμβα που σ' έφερε πίσω στο σημείο μηδέν. Όταν τον είδες να δείχνει την αγάπη του στη Λωρραίν, πυροδοτήθηκε η αρχική πεποίθησή σου. Εσύ η ίδια είπες, “ο πατέρας μου μπορεί να αγαπήσει τελικά αλλά δεν αγαπά εμένα. Προφανώς φταίω εγώ . Δεν είμαι αρκετή για τον πατέρα μου, και ποτέ δεν θα είμαι αρκετή για κανέναν άνδρα." Από εκεί και πέρα, έχεις δημιουργείς  συνεχώς καταστάσεις στη ζωή σου οι οποίες υποστηρίξουν την πεποίθησή σου ότι δεν είσαι αρκετή."
"Πώς το έκανα αυτό;" Ρώτησε η Τζιλ.

"Πώς ήταν η σχέση σας με τον Χένρι;" ρώτησα. Ήταν παντρεμένη με τον Χένρι, τον πατέρα των τεσσάρων παιδιών της, για 15 χρόνια.
"Όχι άσχημη από πολλές απόψεις, αλλά πάντα αναζητούσε ευκαιρίες να έχει σεξουαλικές σχέσεις με άλλες γυναίκες, και μισούσα αυτό πραγματικά."
"Ακριβώς. Και τον είδες ως κακός και εσύ το θύμα αυτής της κατάστασης. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι τον έφερες στη ζωή σου ακριβώς επειδή, σε κάποιο επίπεδο, ήξερες ότι θα αποδείξει την πεποίθηση σου να μην είσαι επαρκής. Η απιστία του ήταν η απόδειξη ότι είχες δίκιο για τον εαυτό σου."
“Μου λέτε ότι μου έκανε μια χάρη ; Δεν το πιστεύω αυτό !” Είπε.
"Υποστήριξε σίγουρα την πεποίθηση σου, έτσι δεν είναι;" Απάντησα. "Δεν ήσουν αρκετή έτσι έψαχνε για άλλες γυναίκες, για κάτι περισσότερο."

 "Έτσι ο Χένρι αντανακλούσε την πεποίθηση μου ότι ποτέ δεν θα είμαι αρκετή - και με έκανε να έχω δίκιο. Αυτό είναι ;" ρώτησε.
"Ναι, και που σου έδωσε αυτή την ευκαιρία, του αξίζουν συγχαρητήρια -  περισσότερο απ' ότι το συνειδητοποιείς τώρα. Στην επιφάνεια, ήταν μόνο ο σεξουαλικός εθισμός του, αλλά η ψυχή του - η οποία εργαζόταν με την ψυχή σου - έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει τον εθισμό του για την πνευματική ανάπτυξη σου. Στο να αναγνωρίζεις αυτό το γεγονός, μιλάει η Ριζική Συγχώρεση."
Πήγα πίσω στον Τζεφ. "Στην αρχή, ο Τζεφ ήταν εξαιρετικά στοργικός μαζί σου, έτσι δεν είναι ; Ήταν πραγματικά τρελός για σένα, έκανε πράγματα για σένα, επικοινωνούσε μαζί σου. Επιφανειακά, η ζωή έμοιαζε αρκετά καλή, έτσι δεν είναι ; Η Τζιλ συμφώνησε.
"Ωστόσο, αυτό δεν ταιριάζει με την εικόνα σου και αυτό που  πιστεύεις για τον εαυτό σου.
Επειδή η ψυχή σου ξέρει ότι θα πρέπει να θεραπεύσει αυτή την πεποίθηση, συνεργάζεται με την ψυχή του Τζεφ για να το φέρει στην προσοχή σας.

Στην επιφάνεια φαίνεται ότι ο Τζεφ άρχισε να ενεργεί παράξενα και εντελώς άσχετα. Σε χλευάζει ακόμα αγαπώντας μια άλλη Λωρραίν παίζοντας το ίδιο σενάριο που είχες με τον μπαμπά πριν από πολλά χρόνια. Φαίνεται να σε καταδιώκει ανηλεώς και αισθάνεσαι εντελώς αβοήθητη και θύμα.

Αλλά η πραγματική αλήθεια είναι ότι το κάνει για σένα, όχι εναντίον σου. Όχι ότι το έκανε αυτό συνειδητά, φυσικά. Πραγματικά δεν είναι συνειδητός. Είναι ίσως πιο μπερδεμένος με τη συμπεριφορά του απ 'ότι είσαι. Θυμήσου, αυτό είναι μια συναλλαγή από ψυχή σε ψυχή. Η ψυχή του γνωρίζει τον αρχικό πόνο σου και γνωρίζει ότι δεν θα επουλωθεί χωρίς να περάσει μέσα από την εμπειρία.
"Έτσι, για άλλη μια φορά Τζιλ, βρίσκεσαι σε ένα σημείο να κάνεις μια επιλογή. Θέλεις να διορθωθείς και να μεγαλώσεις; ή να έχεις δίκιο ;"

Χαμογέλασα. "Αν κάνεις τις επιλογές που κάνουν οι άνθρωποι συνήθως, επιλέγεις να είσαι το θύμα και να δώσεις άδικο στον Τζεφ, ο οποίος, με τη σειρά του, θα σου επιτρέψει να έχεις δίκιο. Ή, μπορείς να επιλέξεις να μετακινηθείς στην συγχώρεση αναγνωρίζοντας ότι ο Τζεφ σου προσφέρει μια θαυμάσια ευκαιρία για να θεραπευτείς."
Η Τζιλ φαινόταν ακόμα λίγο μπερδεμένη και αβέβαιη.
"Κοίτα", είπα καθησυχαστικά. "Δεν είναι ανάγκη να καταλάβεις. Το να είσαι πρόθυμη να δεχτείς το ενδεχόμενο ότι κάτι συμβαίνει είναι ένα τεράστιο βήμα. Πράγματι, η επιθυμία να δεις την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο είναι το κλειδί. η θεραπεία συμβαίνει όταν είσαι έτοιμη να αφεθείς στην ιδέα ότι η ψυχή σου έχει δημιουργήσει αυτή την κατάσταση με αγάπη για σένα. Εάν μπορείς πραγματικά να δεχτείς την ιδέα ότι το Σύμπαν θα χειριστεί αυτό για σένα, αν το αφήσεις, δεν θα χρειαστεί να κάνεις τίποτα περισσότερο. Η κατάσταση και η θεραπεία σου θα διαχειριστούν αυτόματα."

"Wow!" Δήλωσε η Τζιλ, και πήρε μια βαθιά ανάσα. Χαλάρωσε το σώμα της, για πρώτη φορά από τότε που αρχίσαμε να μιλάμε για την κατάσταση. "Νιώθω σαν να έχει φύγει ένα βάρος από τους ώμους μου», είπε.
"Είναι επειδή η ενέργειά σου έφυγε”, απάντησα. "Φαντάσου πόση ενέργεια και δύναμη έπρεπε να δαπανήσεις μόνο για να κρατήσεις όλη αυτή την ιστορία ζωντανή."
"Τι νομίζεις ότι θα είχε συμβεί αν είχα αφήσει τον Τζεφ ;" Ρώτησε η Τζιλ.
"Η ψυχή σου θα είχε φέρει κάποιον άλλον για να σε βοηθήσει να θεραπευτείς," απάντησα γρήγορα.
"Αλλά δεν τον άφησες, έτσι δεν είναι; Ήρθες εδώ αντί  αυτού. Πρέπει να καταλάβεις, αυτό το ταξίδι δεν ήταν τυχαίο. Δεν υπάρχουν τυχαία πράγματα σε  αυτό το σύστημα. 
 Η ψυχή σου - έχει δημιουργήσει αυτό το ταξίδι, αυτήν την ευκαιρία να κατανοήσεις τη δυναμική της κατάστασης, με τον Τζεφ. Η ψυχή σου σε έχει καθοδηγήσει μέχρι εδώ."

"Λοιπόν, τι μπορώ να κάνω τώρα", ρώτησε η Τζιλ. "Τι να κάνω όταν φτάσω στο σπίτι και αντικρίσω τον Τζεφ ;"
"Δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα να κάνεις," απάντησα. "Από εκείνη τη στιγμή, το ερώτημα είναι πώς αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση. Καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι θύμα ; Καταλαβαίνεις ότι ο Τζεφ δεν είναι πλέον θύτης ; Βλέπεις ότι η κατάσταση ήταν ακριβώς ό, τι ήθελες και χρειαζόσουνα ; Αισθάνεσαι πόσο αυτός ο άνθρωπος σε αγαπά - στο επίπεδο της ψυχής, εννοώ ; Ήταν πρόθυμος να κάνει ότι χρειαστεί για να σε οδηγήσει στο σημείο στο οποίο θα θεραπευτείς.

Ο Τζεφ δεν είναι ένας σκληρός άνθρωπος, γι 'αυτό πρέπει να ήταν δύσκολο γι' αυτόν. Λίγοι άνθρωποι θα μπορούσαν να το κάνουν
αυτό για σένα ρισκάροντας να σε χάσουν στη διαδικασία. Ο Τζεφ είναι πραγματικά ένας άγγελος για σένα. Όταν καταλαβαίνεις πραγματικά αυτό, νιώθεις τόσο ευγνώμων ! Επιπλέον, μπορείς να σταματήσεις να στέλνεις μηνύματα λέγοντας ότι δεν είσαι άξια να αγαπηθείς. Έχεις τη δυνατότητα να αφήσεις την αγάπη να έρθει ίσως για πρώτη φορά στη ζωή σου. Έχεις συγχωρέσει τον Τζεφ, διότι είναι σαφές για σένα ότι τίποτα κακό δεν συνέβη ποτέ. Ήταν τέλειο με κάθε τρόπο.
«Και σου το υπόσχομαι," συνέχισα. «Η ψυχή του Τζεφ έχει ήδη αντιληφθεί ότι τον έχεις συγχωρέσει και θεραπεύσει την άσχημη αντίληψη που είχες για τον εαυτού σου, και η συμπεριφορά του είναι ήδη σε εξέλιξη.

Ο χρόνος δεν είναι ένας παράγοντας στον ενεργειακό πεδίο. Όταν τροποποιείς την ενέργειά σου, η δική του αλλάζει επίσης.
Για να επανέλθω στο θέμα, είπα : "Θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν θα κάνεις τίποτα, όταν γυρίσεις. Συγκεκριμένα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, μην μοιραστείς μαζί του το νέο τρόπο με τον οποίο βλέπεις την κατάσταση. Θέλω να δεις πώς όλα θα είναι διαφορετικά αυτόματα ως απλή συνέπεια της αλλαγής στην αντίληψή σου.

"Θα νιώθεις σαν να έχεις αλλάξει," πρόσθεσα. "Θα νιώσεις πιο ήρεμη, επικεντρωμένη και χαλαρή. Θα έχεις μια γνώση η οποία πρόκειται να ακουστεί παράξενη αυτή  τη στιγμή στον Τζεφ. Θα χρειαστεί χρόνος να προσαρμοστεί η σχέση σας, και μπορεί ακόμα να είναι δύσκολο για λίγο καιρό αλλά αυτό το θέμα θα λυθεί ", κατέληξα με πεποίθηση.

 Την μέρα που έφυγε, η Τζιλ ήταν εμφανώς νευρική να επιστρέψει στην κατάσταση που είχε αφήσει πίσω. Καθώς περπατούσε στο διάδρομο προσγείωσης προς το αεροπλάνο, κοίταξε πίσω και προσπάθησε να κουνήσει το χέρι της με αυτοπεποίθηση, αλλά ήξερα ότι φοβόταν να χάσει την καινούρια της κατανόηση του κόσμου και να επιστρέψει στο δράμα.
Δεν είχε λόγο να ανησυχήσει. Προφανώς η συνάντηση της με τον Τζεφ πήγε καλά. Η Τζιλ του ζήτησε να μην τη ρωτήσει τι είχε συμβεί κατά την απουσία της και να της δώσει χρόνο λίγες μέρες για να προσαρμοστεί. Ωστόσο, παρατήρησε αμέσως μια διαφορά σ 'αυτόν. Ήταν προσεκτικός, φιλικός και περιποιητικός - περισσότερο σαν τον Τζεφ που είχε γνωρίσει πριν αρχίζει αυτή η ιστορία.

 Τα πράγματα πήγαν καλά για μερικές μέρες και η συμπεριφορά του Τζεφ με την κόρη του, Λωρραίν, άλλαξε με εντυπωσιακό τρόπο. Η  σχέση τους έμοιαζε να επιστρέφει πίσω στο φυσιολογικό, αλλά η ατμόσφαιρα μεταξύ του Τζεφ και τη Τζιλ παρέμεινε τεντωμένη και η επικοινωνία περιορισμένη.
Περίπου δύο εβδομάδες αργότερα, η κατάσταση έφτασε στο αποκορύφωμά της. Η Τζιλ κοίταξε τον Τζεφ και είπε ήρεμα: "Νιώθω σαν να έχασα τον καλύτερο μου φίλο". "Κι εγώ το ίδιο», απάντησε.

Για πρώτη φορά εδώ και μήνες, η επικοινωνία μεταξύ τους. Αγκαλιάστηκαν και έκλαψαν."

"Ας μιλήσουμε", δήλωσε η Τζιλ. "Έχω να σου πω τι έμαθα με τον Κόλιν στην Αμερική. Θα σου ακουστεί παράξενο στην αρχή, αλλά θέλω να το μοιραστώ μαζί σου. Δεν είσαι υποχρεωμένος να το πιστέψεις. Απλά θέλω να με ακούσεις. Είσαι έτοιμος;"
"Θα κάνω ό, τι χρειάζεται", δήλωσε ο Τζεφ. "Ξέρω ότι κάτι σημαντικό σου συνέβη εκεί, και θέλω να ξέρω τι ήταν. Έχεις αλλάξει, και μου αρέσει αυτό που βλέπω. Πες μου τι συνέβη."

Η Τζιλ του τα είπε όλα. Εξήγησε τη δυναμική της Ριζικής Συγχώρεσης όσο καλύτερα μπορούσε με έναν τρόπο να καταλάβει ο Τζεφ. Ένιωσε δυνατή και δυναμική - σίγουρη για τον εαυτό της και για την αντίληψή της των πραγμάτων, ένιωσε ασφάλεια και καθαρότητα πνεύματος.  Elle se sentait forte et puissante - sûre d'elle et de sa compréhension, sécurisée et claire dans son esprit..
Ο Τζεφ, ένας πρακτικός άνθρωπος που είναι πάντα επιφυλακτικός σε οτιδήποτε δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά, δεν μπόρεσε να αντισταθεί αυτή τη φορά - και ήταν πράγματι πολύ δεκτικός στις ιδέες που η Τζιλ του ζήτησε να λάβει υπόψη του.
Εξέφρασε ότι ήταν ανοιχτός στην ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρχει ένας πνευματικός κόσμος κάτω από την καθημερινή μας ζωή, και στην πράξη είδε κάποια λογική στην έννοια της Ριζικής Συγχώρεσης. Δεν συμφώνησε απόλυτα, αλλά ήταν διατεθειμένος να ακούσει, να εξετάσει και να δει πώς είχε αλλάξει η Τζιλ.

Μετά τη συζήτηση, οι δύο θεώρησαν ότι η αγάπη τους αναζωπυρώθηκε και ότι η σχέση τους είχε μια καλή ευκαιρία για να επιβιώσει. Δεν έδωσαν υποσχέσεις όμως, και συμφώνησαν να συνεχίσουν να συζητούν και να βλέπουν με ποιο τρόπο η σχέση τους θα προχωρήσει.
Και, στην πραγματικότητα, εξελίχθηκε πολύ καλά. Ο Τζεφ προσέχει ακόμα την κόρη του, τη Λωρραίν, αλλά όχι τόσο όσο πριν.

Η Τζιλ ανακάλυψε ότι δεν την ένοιαζε ούτως ή άλλως, ακόμη και όταν συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, αυτό που κάνει (ασυνείδητα φυσικά) για να τη δοκιμάσει. Η Τζιλ πήγε μπροστά, διότι δεν προκαλείται συναισθηματική υποχώρηση ή αντίδραση σχετική με παλιές λανθασμένες πεποιθήσεις για τον εαυτό της. Και στο μήνα που ακολούθησε τη συζήτησή τους για την Ριζική Συγχώρεση, όλα αυτά σταμάτησαν. Η Λωρραίν δεν τους τηλεφωνεί ούτε τους επισκέπτεται τόσο συχνά και έχει προχωρήσει στη ζωή της.
Και έτσι όλα σιγά-σιγά επέστρεψαν στο φυσιολογικό. Αυτό συνέβη εδώ και αρκετά χρόνια και εξακολουθούν να είναι μαζί και πολύ ευτυχισμένοι στο γάμο τους.

 

Υ.Γ.: Γράφω αυτό το υστερόγραφο το Δεκέμβριο του 2001 και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εξακολουθούν να είναι παντρεμένοι και ίσως πιο ευτυχισμένοι από ποτέ. Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει κάθε φορά. Μερικές φορές η θεραπεία μιας σχέσης μπορεί να σημαίνει να προχωρήσει ο καθένας χωριστά.